Ellen G. White - Posłannictwo Chrześcijan, e - Books
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->Ellen G. WhitePopr do str 61 - książkiPOSŁANNICTWOCHRZEŚCIJANWybórmyśli i uwagz różnych publikacjiautorkiChrześcijański Instytut Wydawniczy „ZnakiCzasu"Warszawa 1994(7-29)Boże powołanie do służbySPOLEGANIE NA LUDZKICH NARZĘDZIACHBóg na swych przedstawicieli wśród ludzi nie wybieraaniołów, którzy nigdy nie zgrzeszyli. lecz istoty ludzkie,podlegające tym samym namiętnościom i słabościom, jakie sąudziałem tych. których mają znaleźć do zbawienia. Ratunekświatu mógł przynieść tylko Bosko-ludzki Zbawiciel. Dlatego teżmężczyznom i niewiastom zlecono święte dzieło oznajmienianiezgłębionych bogactw Chrystusowych. (AA 134) (DA wyd.3str. 84))Spójrz na tę wzruszający scenę. Oto Majestat Niebios wotoczeniu dwunastu uczniów, których sam wybrał. Zamierzawysłać ich do pracy. Posługując się tymi słabymi narzędziamiprzez swoje Słowo i Ducha, zamierza wszystkim udostępnićzbawienie. (AA l8) (DA wyd 3, str 13)..”Wyślij ludzi do Joppy i wezwij niejakiego Szymona". Wten sposób Bóg objawił swój stosunek do służby Ewangelii orazorganizacji zborowej. Anioł nie otrzymał polecenia, byopowiedzieć Korneliuszowi historię krzyża. To człowiek, takisam jak setnik, poddany takim samym słabościom i pokusom,miał mu opowiedzieć o ukrzyżowanym i zmartwychwstałymZbawicielu. (AA 134) (DA w.3, s.84)Anioł wysłany do Filipa mógł sam wykonać pracę na rzeczdostojnika etiopskiego, ale Bóg nie działa w ten sposób. Zgodniez Jego planem ludzie mają pracować dla swoich bliźnich. (AA10)/DA w.3, s.67/„Mamy ten skarb" - pisał apostoł – „w naczyniach glinianych.Aby się okazało, że moc. która wszystko przewyższa, jest z Boga.a nie z nas".Bóg mógł ogłosić Prawdę przez bezgrzesznych aniołów,jednak Jego plan jest inny. Wybiera ludzi, podlegającychniemocom i ułomnościom i przez nich realizuje swojezamierzenia. Bezcenny skarb został umieszczony w ziemskichnaczyniach. Przez ludzi przekazuje Bóg błogosławieństwa dlaświata. Przez nich Jego światłość ma zajaśnieć w ciemnościachgrzechu. Poprzez służbę miłości mają znaleźć grzesznych ipotrzebujących, doprowadzić ich do krzyża, i przez to oddaćchwałę, cześć i uwielbienie. Temu, który jest ponad wszystko iwszystkich. (AA330) /DA w.3, s.200/11Zamiarem Zbawiciela było, by po Jego wniebowstąpieniu, wczasie gdy wstawia się za człowiekiem, Jego naśladowcykontynuowali pracę, którą On rozpoczął na ziemi. Czyż niepowinni oni wykazać szczególnego zainteresowania woświecaniu światłem Ewangelii tych, którzy pogrążeni są wciemnościach? Niektórzy gotowi są jechać na krańce świata, byzanieść światło Prawdy tamtejszym mieszkańcom, Bóg jednakwymaga od każdego, kto zna Prawdę, by szukał i zdobywałinnych. Jeśli nie jesteśmy chętni ponieść ofiary, by pozyskaćtych, którzy w przeciwnym razie zginą, jak możemy być uznaniza godnych, aby wejść do miasta Bożego? (9T103)W swojej mądrości Bóg doprowadza szukających Prawdy dospotkania z tymi, którzy już ją znają. Plan niebios zakłada,żeposiadacze światła przekażą je ludziom znajdującym się wciemnościach. Człowieczeństwo, czerpiące swoją sprawność zwielkiego Źródła Mądrości, staje się instrumentem, działającymnarzędziem, przez które Ewangelia dokonuje przeobrażającegodzieła w sercu i umyśle. (AA134)(DA 84,m. III)Bóg mógłby dotrzeć do grzesznika i zbawić go bez naszejpomocy, lecz z uwagi na potrzebę rozwoju w nas charakteruChrystusa, musimy mieć udział w Jego pracy. Aby doznaćradości — radości płynącej z widoku dusz odkupionych dziękiJego ofierze — musimy mieć swój udział w pracy na rzecz ichodkupienia. (DA142)(ŻJ97, w. IV)Bóg na swych przedstawicieli wśród ludzi nie wybieraaniołów, którzy nigdy nie zgrzeszyli, lecz istoty ludzkie,przejawiające te same namiętności i słabości, jakie są udziałemtych, których mają znaleźć do zbawienia. Chrystus, by dotrzeć doczłowieka, przyjął na siebie ludzką naturę. Boskość potrzebowałaczłowieczeństwa. Dla zbawienia konieczna była podwójnanatura: boska i ludzka. Boskość potrzebowała człowieczeństwadla nawiązania łączności pomiędzy Bogiem i człowiekiem.(DA296)(ŻJ222, w. IV)Aniołowie z niecierpliwą gotowością oczekują na nasząwspółpracę, gdyż kanałem w nawiązaniu łączności z człowiekiemmusi być człowiek. Toteż gdy oddajemy się Chrystusowi wcałkowitym poświęceniu, aniołowie radują się, że będą mogliprzemawiać naszym głosem i w ten sposób objawiać miłośćBożą. (DA297)(ŻJ223, w. IV)Musimy współpracować z Bogiem, gdyż Bóg nie zakończyswego dzieła bez udziału ludzi. (RH 1.03.1887)INDYWIDUALNE WEZWANIEKażdy chrześcijanin ma do wykonania wyraźnie określonąpracę. (SW 2.08.1904)12Bóg wymaga od każdego, by stał się pracownikiem w Jegowinnicy. Musisz podjąć zwierzoną ci pracę i wykonywać jąwiernie. (BE 10.06.1901)Gdyby każdy z was był żywym misjonarzem, poselstwo naobecny czas zostałoby szybko ogłoszone we wszystkichkrajach, wszystkim ludziom, narodom i językom. (6T438)Każdy prawdziwy uczeń urodzi) się jako misjonarzKrólestwa Bożego. Ten kto pije żywą wodę, sam staje sięźródłem życia. Otrzymujący staje się dawcą. Łaska Chrystusaw duszy jest jak źródło na pustyni, orzeźwiające wszystkich,powodujące, że skazańcy pragną wody życia. (DA195)(ŻJ139,w. IV)Bóg od każdego, komu powierzył znajomość Prawdy na tenczas, oczekuje osobistej służby. Nie wszyscy mogą udać się doobcych krajów jako misjonarze, ale wszyscy mogą byćdomowymi misjonarzami dla swoich rodzin i sąsiadów. (9T30)Gdy Chrystus przekazywał uczniom swoje polecenie, stał okrok od niebieskiego tronu. Włączając w grono misjonarzywszystkich, którzy uwierzyli w Jego Imię, powiedział: „Idźcie nacały świat i głoście Ewangelię wszystkiemu stworzeniu". W tejpracy miała im towarzyszyć moc Boża. (SW 20.09.1904)Zbawienie dusz winno być życiowym zadaniem każdegowyznawcy Chrystusa. Jesteśmy dłużni światu łaskę, daną namprzez Boga, światło, którym nas oświecił, oraz znajomość pięknai mocy Prawdy. (4T53)Wszędzie istnieje tendencja zastąpienia indywidualnego,osobistego wysiłku pracą organizacji — stowarzyszeń. Mądrośćludzka dąży do konsolidacji, centralizacji — do tworzeniawielkich kościołów i instytucji. Wielu ludzi pozostawia pracędobroczynną instytucjom i stowarzyszeniom. W ten sposóbrozgrzeszają się z braku osobistego kontaktu z człowiekiem, aich serca lodowacieją. Ludzie ci stają się samolubni, niewrażliwina potrzeby innych. Zamiera w nich miłość do Boga i człowieka.Chrystus pozostawił każdemu swemu naśladowcy indywidualnezadanie — pracę, której za niego nie może wykonać nikt inny.Służba dla chorych i ubogich, głoszenie Ewangelii nakładaindywidualną odpowiedzialność, wymaga osobistego wysiłkuoraz poświęcenia. (MH147)(ŚWL88, w. IV)Każdy, kto został oświecony boskim światłem, ma rozjaśnićścieżkę tym, którzy nie znają światłości życia. (DA152)(ŻJ106,w. IV)Każdy otrzymał swój dział pracy i nikt nie może być w niejzastąpiony przez drugą osobę. Każdy ma do spełnienia wspaniałei ważne zadanie, którego nie może pominąć ani zignorować, [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl upanicza.keep.pl
//-->Ellen G. WhitePopr do str 61 - książkiPOSŁANNICTWOCHRZEŚCIJANWybórmyśli i uwagz różnych publikacjiautorkiChrześcijański Instytut Wydawniczy „ZnakiCzasu"Warszawa 1994(7-29)Boże powołanie do służbySPOLEGANIE NA LUDZKICH NARZĘDZIACHBóg na swych przedstawicieli wśród ludzi nie wybieraaniołów, którzy nigdy nie zgrzeszyli. lecz istoty ludzkie,podlegające tym samym namiętnościom i słabościom, jakie sąudziałem tych. których mają znaleźć do zbawienia. Ratunekświatu mógł przynieść tylko Bosko-ludzki Zbawiciel. Dlatego teżmężczyznom i niewiastom zlecono święte dzieło oznajmienianiezgłębionych bogactw Chrystusowych. (AA 134) (DA wyd.3str. 84))Spójrz na tę wzruszający scenę. Oto Majestat Niebios wotoczeniu dwunastu uczniów, których sam wybrał. Zamierzawysłać ich do pracy. Posługując się tymi słabymi narzędziamiprzez swoje Słowo i Ducha, zamierza wszystkim udostępnićzbawienie. (AA l8) (DA wyd 3, str 13)..”Wyślij ludzi do Joppy i wezwij niejakiego Szymona". Wten sposób Bóg objawił swój stosunek do służby Ewangelii orazorganizacji zborowej. Anioł nie otrzymał polecenia, byopowiedzieć Korneliuszowi historię krzyża. To człowiek, takisam jak setnik, poddany takim samym słabościom i pokusom,miał mu opowiedzieć o ukrzyżowanym i zmartwychwstałymZbawicielu. (AA 134) (DA w.3, s.84)Anioł wysłany do Filipa mógł sam wykonać pracę na rzeczdostojnika etiopskiego, ale Bóg nie działa w ten sposób. Zgodniez Jego planem ludzie mają pracować dla swoich bliźnich. (AA10)/DA w.3, s.67/„Mamy ten skarb" - pisał apostoł – „w naczyniach glinianych.Aby się okazało, że moc. która wszystko przewyższa, jest z Boga.a nie z nas".Bóg mógł ogłosić Prawdę przez bezgrzesznych aniołów,jednak Jego plan jest inny. Wybiera ludzi, podlegającychniemocom i ułomnościom i przez nich realizuje swojezamierzenia. Bezcenny skarb został umieszczony w ziemskichnaczyniach. Przez ludzi przekazuje Bóg błogosławieństwa dlaświata. Przez nich Jego światłość ma zajaśnieć w ciemnościachgrzechu. Poprzez służbę miłości mają znaleźć grzesznych ipotrzebujących, doprowadzić ich do krzyża, i przez to oddaćchwałę, cześć i uwielbienie. Temu, który jest ponad wszystko iwszystkich. (AA330) /DA w.3, s.200/11Zamiarem Zbawiciela było, by po Jego wniebowstąpieniu, wczasie gdy wstawia się za człowiekiem, Jego naśladowcykontynuowali pracę, którą On rozpoczął na ziemi. Czyż niepowinni oni wykazać szczególnego zainteresowania woświecaniu światłem Ewangelii tych, którzy pogrążeni są wciemnościach? Niektórzy gotowi są jechać na krańce świata, byzanieść światło Prawdy tamtejszym mieszkańcom, Bóg jednakwymaga od każdego, kto zna Prawdę, by szukał i zdobywałinnych. Jeśli nie jesteśmy chętni ponieść ofiary, by pozyskaćtych, którzy w przeciwnym razie zginą, jak możemy być uznaniza godnych, aby wejść do miasta Bożego? (9T103)W swojej mądrości Bóg doprowadza szukających Prawdy dospotkania z tymi, którzy już ją znają. Plan niebios zakłada,żeposiadacze światła przekażą je ludziom znajdującym się wciemnościach. Człowieczeństwo, czerpiące swoją sprawność zwielkiego Źródła Mądrości, staje się instrumentem, działającymnarzędziem, przez które Ewangelia dokonuje przeobrażającegodzieła w sercu i umyśle. (AA134)(DA 84,m. III)Bóg mógłby dotrzeć do grzesznika i zbawić go bez naszejpomocy, lecz z uwagi na potrzebę rozwoju w nas charakteruChrystusa, musimy mieć udział w Jego pracy. Aby doznaćradości — radości płynącej z widoku dusz odkupionych dziękiJego ofierze — musimy mieć swój udział w pracy na rzecz ichodkupienia. (DA142)(ŻJ97, w. IV)Bóg na swych przedstawicieli wśród ludzi nie wybieraaniołów, którzy nigdy nie zgrzeszyli, lecz istoty ludzkie,przejawiające te same namiętności i słabości, jakie są udziałemtych, których mają znaleźć do zbawienia. Chrystus, by dotrzeć doczłowieka, przyjął na siebie ludzką naturę. Boskość potrzebowałaczłowieczeństwa. Dla zbawienia konieczna była podwójnanatura: boska i ludzka. Boskość potrzebowała człowieczeństwadla nawiązania łączności pomiędzy Bogiem i człowiekiem.(DA296)(ŻJ222, w. IV)Aniołowie z niecierpliwą gotowością oczekują na nasząwspółpracę, gdyż kanałem w nawiązaniu łączności z człowiekiemmusi być człowiek. Toteż gdy oddajemy się Chrystusowi wcałkowitym poświęceniu, aniołowie radują się, że będą mogliprzemawiać naszym głosem i w ten sposób objawiać miłośćBożą. (DA297)(ŻJ223, w. IV)Musimy współpracować z Bogiem, gdyż Bóg nie zakończyswego dzieła bez udziału ludzi. (RH 1.03.1887)INDYWIDUALNE WEZWANIEKażdy chrześcijanin ma do wykonania wyraźnie określonąpracę. (SW 2.08.1904)12Bóg wymaga od każdego, by stał się pracownikiem w Jegowinnicy. Musisz podjąć zwierzoną ci pracę i wykonywać jąwiernie. (BE 10.06.1901)Gdyby każdy z was był żywym misjonarzem, poselstwo naobecny czas zostałoby szybko ogłoszone we wszystkichkrajach, wszystkim ludziom, narodom i językom. (6T438)Każdy prawdziwy uczeń urodzi) się jako misjonarzKrólestwa Bożego. Ten kto pije żywą wodę, sam staje sięźródłem życia. Otrzymujący staje się dawcą. Łaska Chrystusaw duszy jest jak źródło na pustyni, orzeźwiające wszystkich,powodujące, że skazańcy pragną wody życia. (DA195)(ŻJ139,w. IV)Bóg od każdego, komu powierzył znajomość Prawdy na tenczas, oczekuje osobistej służby. Nie wszyscy mogą udać się doobcych krajów jako misjonarze, ale wszyscy mogą byćdomowymi misjonarzami dla swoich rodzin i sąsiadów. (9T30)Gdy Chrystus przekazywał uczniom swoje polecenie, stał okrok od niebieskiego tronu. Włączając w grono misjonarzywszystkich, którzy uwierzyli w Jego Imię, powiedział: „Idźcie nacały świat i głoście Ewangelię wszystkiemu stworzeniu". W tejpracy miała im towarzyszyć moc Boża. (SW 20.09.1904)Zbawienie dusz winno być życiowym zadaniem każdegowyznawcy Chrystusa. Jesteśmy dłużni światu łaskę, daną namprzez Boga, światło, którym nas oświecił, oraz znajomość pięknai mocy Prawdy. (4T53)Wszędzie istnieje tendencja zastąpienia indywidualnego,osobistego wysiłku pracą organizacji — stowarzyszeń. Mądrośćludzka dąży do konsolidacji, centralizacji — do tworzeniawielkich kościołów i instytucji. Wielu ludzi pozostawia pracędobroczynną instytucjom i stowarzyszeniom. W ten sposóbrozgrzeszają się z braku osobistego kontaktu z człowiekiem, aich serca lodowacieją. Ludzie ci stają się samolubni, niewrażliwina potrzeby innych. Zamiera w nich miłość do Boga i człowieka.Chrystus pozostawił każdemu swemu naśladowcy indywidualnezadanie — pracę, której za niego nie może wykonać nikt inny.Służba dla chorych i ubogich, głoszenie Ewangelii nakładaindywidualną odpowiedzialność, wymaga osobistego wysiłkuoraz poświęcenia. (MH147)(ŚWL88, w. IV)Każdy, kto został oświecony boskim światłem, ma rozjaśnićścieżkę tym, którzy nie znają światłości życia. (DA152)(ŻJ106,w. IV)Każdy otrzymał swój dział pracy i nikt nie może być w niejzastąpiony przez drugą osobę. Każdy ma do spełnienia wspaniałei ważne zadanie, którego nie może pominąć ani zignorować, [ Pobierz całość w formacie PDF ]